Ons
wag steeds om te hoor van die rehabilitasiesentrum in die Entabeni
hospitaal in Durban. Bettie is gereed om oorgeplaas te word, maar
hulle wag vir 'n opening vir haar in Entabeni.
Dit
gaan onder die omstandighede nou baie goed met haar, alhoewel sy nog
gladnie op haar bene kan staan nie. Sy is steeds baie positief, en sy
sien uit na Entabeni. Daar wag baie harde werk op haar om weer op
haar eie twee voete te kan staan (en loop!)
Die
drip het ongelukkig 'n bloedklont veroorsaak, maar die dokter is ook
besig om daaraan te werk om dit op te los. Ek moet hier net noem dat
die personeel van hierdie hospitaal deur die bank ongelooflik is!
Daar is nie 'n enkele een wat nors is nie. Elke pasiënt en besoeker
word hartlik en met groot deernis behandel. En al werk die
fisioterapeut met Bettie se gal, doen sy dit met 'n glimlag. En ek
kan dieselfde sê van die wonderlike span dokters wat haar op die
hande dra. Baie dankie dat julle so mooi na my kosbare Mosbolletjie
omsien!
Mooi! Dankie vir die daaglikse 'brief' waardeer dit. Groot druk en liefde van ons hier in Zambia. xx
AntwoordVee uitHi Louis, Theresa here, Betties cousin from Anna's side, Oom Jan's daughter. Please send your mosbollietjie our love and well wishers. We are thinking of her. Theresa and Dean xxx
AntwoordVee uit