Vrede vir Jou

Die afgelope tien dae was nie vir my so lekker nie.

'n Paar van ons manne is twee weke gelede na Moreletta Park NG Kerk vir 'n uiters besielende MPA Seminaar. En ons kom brandende terug, gereed om berge te versit. Ons is baie opgewonde en die Heilige Gees werk hard in ons.

En nét daar begin die moeilikheid. Eers beseer ek 'n ligament in my skouer, wat my laat krul van die pyn. Die dokter gee pille, en die volgende dag gaan dit al beter. Maar dieselfde dag nog tref 'n maagvirus my en slaan my plat vir 5 dae – so siek soos 'n hond, en al my fut uit. Maar nog is dit het einde niet, en die oomblik toe ek begin mens voel, slaan die griep my weer plat. Die duiwel het baie hard probeer om my borrel te bars.

Toe ek vanaand by die huis kom na 'n rondte huisbesoeke, moet ek inderhaas eers die dagstukkies op die lug kry. Die internet sein in die huis is skoon weg, en ek is verplig om my rekenaar te vat en buite in die donker te gaan sit om darem 'n stukkie sein te kry.

Teen hierdie tyd voel ek nie baie lekker óf gelukkig nie, en die selfbejammering drup van my af soos 'n vlieg wat in stroop geval het.

Maar terwyl ek daar sit en wag vir die Internet om sy slakkepas te gaan, hoor ek dit: die onbeskryflike stilte van die pikdonker nag. Dit is so stil dat jy daaraan kan raak. Jy kan dit vat en in jou hande hou. Nêrens is daar eers 'n sweempie van 'n geluid nie. Nie die gewone sang van naguiltjies nie, en ook nie die roep van die bosnagaap wat ons so dikwels vermaak nie. Niks!

En 'n heerlike rustigheid sak oor my toe, daar waar ek stoksiel alleen onder die boom sit met my rekenaar. En ek sê: “Dankie Here! Dankie vir hierdie oomblikke in die voorpoorte van die hemel......”

En nou weet ek dat die duiwel my beslis nie gaan onderkry nie.

Mag jy ook soos ek vanaand God se onbeskryflike vrede beleef het, daardie vrede beleef wat alle verstand te bowe gaan.

Louis